.gif)
 (1).png){kind=logo}
.png)
दसैँका लागि बेसी झार्न थालियो भेडीगोठ, अब सहरतिर
बागलुङ । दसैँ लागेसँगै लेकबाट भेडीगोठ बेसी झार्न थालेका छन्। जेठ दोस्रो सातादेखि लेक उक्लिएका गोठाला दसैँ सुरु भएसँगै बेसी झर्न थालेका हुन्।
चार महिनालेकमा बसेका गोठालाहरू परिवारसँग भेट्ने आशा बोकेर बेसी झरिरहेका छन्। बागलुङको निसीखोला, ढोरपाटन, तमानखोलालगायत क्षेत्रबाट स्थानीय वर्खाको समयमा वस्तुभाउ लिएर लेक उक्लिने गर्छन्।
गोठालाहरू ढोरपाटन सिकार आरक्ष क्षेत्रमा पर्ने टीकाधारा, फागुने, गर्पाछेडा, स्याचुङसहित निसीखोलाको रिग, खोलाखानी, तिलाचन र तमानखोलाको सोलेडाँडालगायत क्षेत्रमा पुग्ने गर्छन्। ती क्षेत्र समुद्री सतहदेखि तीन हजारदेखि चार हजार पाँच सय मिटरको उचाइसम्म पर्छन्। लेकबाट भेडीगोठ बेसी झर्न थालेपछि बेसी क्षेत्रमा गोठालाको चहलपहल बढेको छ। पश्चिम बागलुङका धेरै किसान पशुपालनमा आबद्ध रहेका छन्। चार महिनापछि बेसी झरेका गोठालालाई ठूलो पर्व नै आएको छ।
महिनौँ परिवारसँग टाढिएका उनीहरू अब आगामी जेठ महिनासम्मसँगै हुने छन्। एकै परिवारले दुई सयदेखि एक हजार बढीसम्म भेडा पाल्दै आएका छन्। गोठालाहरू हप्तौँको यात्रा गरेर बुकी चढ्ने र बेसी झर्ने गर्छन्। बेसीमा भन्दा बुकी क्षेत्रमा भेडाबाख्राका लागि चरन क्षेत्र र पोषिलो घाँस पर्याप्त पाइने हुँदा जेठदेखि नै लेक चढ्न थाल्छन्।
यतिवेला ढोरपाटन उपत्यका, पातीहाल्ने, सोलेडाँडा, भर्कोबाङलगायत क्षेत्रमा भेडाको ठूलो बथान भेटिन्छन्। यो समय भेडाबाख्रा बेच्ने सिजन भएको हुँदा गोठालाहरू बेसी झरेर बजार तिर लाग्ने गर्छन्। बेसी झरेका गोठालेहरू अब केही दिनमै मुख्यमुख्य शहरसम्म हप्तौँ दिन हिँडेर भेडाबाख्रा बेच्न जाने गर्छन्। दशैँका लागि भेडा च्याङ्ग्रा बेचेर खर्च जोहो गर्छन्। निसीखोला गाउँपालिका–६ का कुमानसिंह विश्वकर्माले तीन महिना २३ दिनमा लेकबाट फर्किएको बताए। आफ्ना दुई सय बढी भेडा रहेको सुनाउँदै छिटो झर्दा घाँस पुर्याउन समस्या हुने गरेको उनको भनाइ छ। चार महिनालाई पुग्ने खर्च पहिले नै लिएर लेक उक्लिएको विश्वकर्माले सुनाए।
‘हाम्रा बाउबाजेले यही पेशा गरे, हामीहरूले यसलाई निरन्तरता दिँदै आयौँ, तर हाम्रो छोरानातीले भेडा गोठाला बन्न चाहेनन्, उनीहरूले पढ्ने लेख्ने भए, विदेश जाने भए, जेठ असारमा लेक उक्लिने र असोजमा बेसी झर्ने त हाम्रो लागि संस्कृति नै भयो’, यनले भने, ‘यो साल मात्रै होइन हामीहरू हरेक वर्ष वर्खामा लेक उक्लिने र हिउँद सुरु भयो भने बेसी झर्ने गर्छौँ, घर परिवारसँग महिनौँ दिन टाढा भएर बस्न त मन हुँदैन तर के गर्ने गोठालाको बाध्यता यस्तै छ।’
बर्खाभरि पोषिलो घाँस खाएर सप्रिएका खसी, बोका र भेडाको मूल्यसमेत राम्रो पर्ने हुँदा एउटै भेडापालक किसानले वार्षिक लाखौँ आम्दानी गर्ने गरेका छन्। बेसी झरिसकेका गोठालालाई बजारमा कुन–कुन खसी, बोका र भेडा लैजाने भनेर छनोट गर्न थालेका छन्। गोठालाहर भेडा बेच्नका लागि केही बुर्तिवाङ, खर्बाङ, गुल्मीको रिडी, पाल्पा हुँदै बुटवलसम्म पुग्छ भने कोही गलकोट, बागलुङ, पर्वत हुँदै पोखरासम्म पुग्ने तयारीमा छन्। ढोरपाटन नगरपालिका–९ का तुलबहादुर पुनले लेकमा विस्तारै चिसो बढ्न थालेपछि बेसी झरेको बताए।
आफू असार ३ गते बुकीपाटन उक्लिएको सुनाउँदै चाडबाड मान्नका लागि हरके वर्ष घटस्थापनाका दिन बेसी झर्ने गरेको उनको भनाइ छ। ‘म यसरी लेकबेसी गरेर वस्तुभाउ पाल्न थालेको ४०(४२ वर्ष भयो, यो अवधिमा कात्तिकसम्म लेकमा बसेको छैन, लेकमा बस्दा धेरै समस्या हुन्छ, अब त बिस्तारै जाडो बढ्न थाल्यो, भेडाबाख्रा मर्छन्, दशैँ अल्ली पछाडि हुँदा असोज २०र२२ तिर झर्थ्यो अहिले त अलि छिटै पर्यो’, उनले भने, ‘असारमा गएपछि म तीज वेला एकपटक घरमा झरेको थिएँ, पटक(पटक आउजाउ गर्ने गाह्रो हुन्छ, नजिक छैन लेक त्यहीँ भएर खर्च पर्च एकै पटक लिएर जाने र दशैँ मनाउन आउने गर्छौँ।’
लेकबाट वस्तुभाउ बेसी झरेपछि तल्लो क्षेत्रमा चहलपहल बढेको छ। जसले दशैँको माहोल बढाएको छ। निसीखोला–६ का कुलबहादुर घर्तीले डेढ सय भेडा बेसी झारी सकेको बताए। गाई १३ गतेसम्म बेसी झारी सक्ने घर्तीले सुनाए। रासस
