सक्रिय राजनीतिमै छु, राष्ट्रपतिमा मेरो रुची छैनः माधव कुमार नेपाल
काठमाडाैं : बाम गठबन्धन बनाएर चुनावमा होमिएपछि नेकपा एमालेका बरिष्ठ नेता एवं पूर्व प्रधानमन्त्री माधवकुमार नेपाल निकै उत्साहित देखिएका छन् । यसपटक काठमाडौ निर्वाचन क्षेत्र नं २ रोजेका नेता नेपाल निर्वाचन पछि सुविधाजनक बहुमतसहित बाम गठबन्धनको नेतृत्वमा सरकार बन्नेमा ढुक्क छन् । मुलुकको विकास र समृद्धिका लागि स्थायी सरकार अनिवार्य रहेको बताउने नेता नेपालले अझै सक्रिय राजनीतिमा रहेकाले राष्ट्रपति बन्न परिपक्व नभएको बताएकाे अाजकाे नागरिक दैनिकमा अन्तर्वार्ता छ ।
‘राष्ट्रपतिमा मेरो रुची छैन’
राष्ट्रपति बन्नका लागि सांसद बन्नु पर्दैन । म राष्ट्रपति बन्ने भए किन चुनाव लड्नु पथ्र्याै ? हाम्रो बीचमा कुनै कुरा भएको छैन । म अहिले राष्ट्रपति बन्न गइरहेको छैन । अहिले म जनप्रतिनिधि भएर जान्छु, सांसद भएर काम गर्छु त्यसपछि समयले के भूमिका खोज्छ त्यही गर्छु । मैले बार बार भनेको छु, राष्ट्रपति बन्न मेरो उमेर पुगेको छैन । कुरा नै भन्नुहुन्छ भने मलाई विद्या भण्डारी हुँदै राष्ट्रपति बनाउन नेताहरु दौडधुपमा लाग्नुभएको थियो । तर, मैले मानिन । म जागरिलो मान्छे, मेरो कामकाजी नेचर छ, मैले राष्ट्रपति भएर दिव्यज्ञान दिने, उपदेश दिएर बस्ने बेला भएको छैन ।
काठमाडौ क्षेत्र नं २ का मुख्य समस्या
यस क्षेत्रको मुख्य समस्या बाटो नै हो । कागेश्वरी मनहराको चक्रपथ निर्माण गर्ने कुरा छ । कोटेश्वर देखि सालीनदीसम्म मनहराको किनारै किनार बाटो बनाउनुछ । विस्तार गर्न लागिएको बाटो धुलाम्मे छ । जनताले दुख पाएका छन् । स्मार्ट सिटीको अवधारणा अन्तर्गत शहरी पूर्वाधार निर्माण नै मेरा प्राथमिकता हुन् ।
अर्कोतर्फ सुरु भएका काम पनि समयमा हुनसकेका छैनन् । ठेकेदारले दुख दिने गरेका छन् । ठेकेदारले जति ढिलो ग¥यो भेरिएसनको नाममा पैसा खाइदिन्छ । ढिलो गर्दा उ पुरस्कृत हुन्छ । ठेकेदार, इञ्जिनियर देखि अर्थ मन्त्रालय हुँदै मन्त्रीमण्डलसम्मको संरचनामा परिवर्तन हुनु आवश्यक छ । कर्मचारीतन्त्रले दुःख दिने गरेको छ। त्यो बन्द हुनुपर्छ । त्यसैले विकासका लागि बलियो र स्थायी सरकार चाहिन्छ।
उत्साहित वामगठबन्धन
अहिले मुलुक भ्रष्टाचारको जालोमा परेको छ । प्रमुख व्यक्ति, नेता, मन्त्री प्रधानमन्त्री भ्रष्टाचार मुक्त हुनैपर्छ । बाम गठबन्धनले बनाएको स्थायी सरकारले भ्रष्टाचारमुक्त मुलुक निर्माण गर्नेछ । आजसम्म नेपाली कांग्रेससँग जति भ्रष्टाचारको मुद्दा जोडिएको छ कम्युनिष्टहरूसँग त्यस्तो मुद्दा जोडिएको छैन । नेपाली कांग्रेस भ्रष्टाचारको छिटैछिटाले भरिएको छ । सत्ताको दुरुपयोग नगर्ने, जनहितमा सत्ताको उपयोग गर्ने, स्वच्छ र गतिशिल प्रशासन कायम गर्नुपर्ने आवश्यकता छ ।
त्यसैले भ्रष्टाचारमुक्त मुलुकका लागि बाम गठबन्धन नेतृत्वको सरकार बन्नु आवश्यक छ । बलियो सरकार तथा आम परिवर्तनका लागि बामपन्थीको नेतृत्वमा सरकार बन्नु आवश्यक छ । आजसम्म कम्युनिष्टहरू भ्रष्टाचारमा मुछिएर दण्डित हुनु परेको छैन ।
सिंगो देशको सन्दर्भमा पनि मेरो जोड के हो भने यातायात सञ्जाल निर्माणलाइ राष्ट्रले पहिलो प्राथमिकता दिनुपर्दछ। सडक, रेल वा हवाइ मार्गको विस्तार हुनुपर्दछ । जिल्ला सदरमुकामहरु सडक सञ्जालमा जोडिनुपर्छ । रेलको राष्ट्रिय सञ्जाल निर्माण गर्ने काम अघि बढाइएको छ । केरुङबाट काठमाडौमा रेल ल्याएर पोखरा हुँदै लुम्बिनी पुर्याउने योजना छ । मेची महाकाली रेल सञ्जाल निर्माण पूर्वबाट सुरु भइसकेको छ । हवाइ मार्गका लागि निजगढ अन्तर्राष्ट्रिय विमानस्थल, लुम्बिनी र पोखरामा क्षेत्रीय अन्तर्राष्ट्रिय विमानस्थल निर्माणका काम अघि बढेका छन् ।
नेपालमा जलस्रोतको सम्भावना धेरै नै छ । बगिरहेको पानीलाइ उर्जामा परिवर्तन गर्न ढिलो गर्नुहुन्न । आफ्नो क्षमताको पहिचान गर्न नसकेर नेपाली कांग्रेसले माथिल्लो तामाकोशी विदेशीलाइ सुम्पिने काम गर्यो । मेरो नेतृत्वको सरकारले सरकारले तामाकोशी परियोजना नेपालीले नै बनाउने निर्णय गरेको हो । नेपालको सीप, क्षमता र पुँजी छैन भनिएको थियो । तर जुटाइयो । काठमाडौ तराइ द्रुत मार्ग (फास्ट ट्रयाक) का सन्दर्भमा पनि यस्तै भनिएको थियो । अब नेपाली सेनाले तीन वर्षमै पुरा गर्दैछ । यसैगरी मध्यपहाडी लोकमार्ग, तराइको हुलाकी राजमार्ग, उत्तरदक्षिण नदि करिडोर, उत्तर दक्षिण नाका जोड्ने कुरा नेपालकै स्रोत साधनबाट निर्माण गर्नसकिन्छ । मानव संशाधनको विकास, यान्त्रिकीकरण, कृषिको आधुनिकीकरण गरी विदेशीएका युवालाइ स्वदेशमै रोजगारी दिने काम गर्नुछ । नेपालमा स्रोत र साधनको कुनै कमि छैन । पर्यटनको सम्भावना उत्तिकै छ । धार्मिक पर्यटनका लागि हिन्दू र बुद्धिष्ट सर्किट बनाउन सकिन्छ । जसका लागि स्थायी सरकार अनिर्वाय छ । कांग्रेसले तीन पटक सम्म बहुमत ल्याउँदा समेत मुलुकको विकास हुन सकेको छैन । एमालेको नेतृत्वमा बाम गठबन्धनको सरकार बन्यो भने एमालेको अग्नीपरीक्षा सुरु हुनेछ ।
जनताले विश्वास गर्ने आधार
विश्वास गर्ने आधार के हो भने हामीले मौका पाउदा (सरकारको नेतृत्व गर्दा) माथिल्लो तामाकोशी, द्रुतमार्ग, निजगढ र लुम्बिनीका अन्तर्राष्ट्रिय विमानस्थल, मध्य पहाडी लोकमार्ग र त्यही मार्गले छुने दशवटा स्मार्ट सिटी जस्ता परियोजना अघि बढायौ ।
प्रतिस्पर्धीहरु प्रति नेपालकाे धारणा
प्रतिस्पर्धीहरू हुनु आवश्यक छ । प्रतिस्पर्धी बिना चुनावको महत्व नै हुन्न । उहाँहरूलाई म सम्मान गर्छु । म उहाँहरूको आलोचना गर्दिन उहाँको रचनात्मक सल्लाहको सदैव आशा गर्नेछु । भोली प्रतिपक्षमा रहेर पनि रचनात्मक भूमिका खेल्न म अनुरोध गर्छु । मेरा प्रतिष्पर्धीका आफ्नै सिमा छन्, चाहेर पनि गर्न सक्नुहुन्न । मेरो आफ्नै किसिमको स्थान छ, त्यसैले जनताले म बाट धेरै अपेक्षा गरेका छन् ।
अहिले मुलुक भ्रष्टाचारको जालोमा परेको छ । प्रमुख व्यक्ति, नेता, मन्त्री प्रधानमन्त्री भ्रष्टाचार मुक्त हुनैपर्छ । बाम गठबन्धनले बनाएको स्थायी सरकारले भ्रष्टाचारमुक्त मुलुक निर्माण गर्नेछ । आजसम्म नेपाली कांग्रेससँग जति भ्रष्टाचारको मुद्दा जोडिएको छ कम्युनिष्टहरूसँग त्यस्तो मुद्दा जोडिएको छैन ।
सम्बन्ध कटुतापूर्ण र मित्रतापूर्ण दुवै रह्यो । मलाइ रिकगनाइज गर्दिन भनेका प्रचण्ड म प्रधानमन्त्री हुँदा बालुवाटार र सिंहदरबार दुवै ठाउँमा आएर सँगै खानपान गरियो, रमाइलो पनि गरेका थियौ । त्यतिमात्रै होइन, त्यसवेला उहाँहरुको सेनाको हेडक्वाटर रहेको शक्तिखोरमा मलाइ लिएर जानुभयो, अन्तर्राष्ट्रिय प्रतिनिधिहरुको उपस्थितिमा माओवादीका सेनाहरुले स्यालुट गरेर उच्च सम्मान पनि दिनुभयो । त्यत्रो शानदार कार्यक्रम सफलताका साथ सम्पन्न गर्ने काम पनि भयो । त्यसकारण हामीले कुन चाहि पक्षलाई हेर्ने भन्ने कुरा आउँछ । मेरो त धारणा के छ भने फूलको आँखामा फूलै संसार, काँडाको आँखामा काँडै संसार । म काँडा सम्झन चाहन्न फुल बन्छु, यो काँडाको होइन गुलाफको फुल हो । त्यसैले म गुलाफलाई सम्झन्छु काँडालाई सम्झन्न।
राजनीतिमा र सामाजिक व्यवहारमा तीता टर्रा कुराको कुनै स्थान छैन । मानव जीवनमा पनि तीता कुरा सम्झेर चल्ने होइन, मेरो संस्कार र हुर्काइ नै प्रेम र संस्कारबाट भएको हो ।
किन भने देशभक्त शक्तिहरुसँग सहकार्य गर्नैपर्छ । सबै देशभकत र बाम नहुन पनि सक्छन् । त्यसैगरी सबै लोकतन्त्रका मान्यता बोक्नेहरु देशभक्त भावना नभएका पनि हुनसक्छन् । अर्काे लोकतन्त्रको मान्यता बोके पनि सामाजिक न्यायको निम्ति कटिबद्ध नहुन पनि सक्छ । सबैको हित र कल्याणको निम्ति नलाग्ने व्यक्तिगत स्वभावको पनि हुनसक्छ । त्यसकारण हामीले सबै पक्षलाइ समेट्नुपर्छ अनि मात्रै एउटा समष्टि रुप बन्दछ ।
